Z twórczością Gabrieli Gargaś spotkałam się po raz pierwszy przy tej książce.
Pośród żółtych płatków róż, bo o tej książce dzisiaj napiszę słów kilka, jest dla mnie typowym przykładem powieści, którą należy przeczytać do końca.
Proszę się nie śmiać.
Kilka osób, różne życiowe drogi, rozmaite wybory, nie zawsze jasne motywacje. Zuza, Joanna, Michał, Robert, Milena, Wojtek, ciocia Zosia i jej ukochany Zygmunt to prawdziwi, pełnowymiarowi ludzie. Bohaterowie Gabrieli Gargaś żyją w świecie, który nie jest czarno-biały, i oni też nie są czarno-biali – podejmują trudne, nieraz kontrowersyjne decyzje, wiążą się z nieodpowiednimi ludźmi, szukają siebie – i nie zawsze znajdują./.../
Po pierwszych kilkunastu, czy kilkudziesięciu stronach zastanawiałam się, czy czytać dalej. Zauważyłam błędy stylistyczne (a może to było zamierzone?), powtórzenia, słowem - miałam wrażenie, że Autorce zależało na szybkim napisaniu i wydaniu powieści.
Nie zrezygnowałam jednak z dalszego czytania. Styl zaczął się "wygładzać". Ujęła mnie (tak trudna dla mnie) wielowątkowość.
Charaktery osób przedstawionych w powieści są prawdziwe. Nie są ani białe, ani czarne. Są, powiedziałabym, żywe.
Książka niesie przesłanie. Nie oceniaj innych, bo nie wiesz, co skłoniło ich do tego, aby postąpić tak, jak postąpili.
Pośród żółtych płatków róż jest jedną z tych książek, które po przeczytaniu ostatniej strony nie pozwalają nam na sięgnięcie po następną. Zmuszają nas do chwili zadumy, do przemyśleń.
Polecam Ci Haneczko inną powieść p.Gabrysi "Namaluj mi słońce". To ta książka spowodowała, że zakochałam się w Jej twórczości. A "Pośród żółtych płatków róż" ma również swoją magię i głębię - i masz rację zmusza do zadumy i refleksji. Mnie urzekła :)
OdpowiedzUsuń